.Duruşmadan çıktm. Ofise dönmek üzere Sıhhiye’de otobüs durağında bekliyordum.Resimdeki hanım teyze oturma banklarına torbalarını koymuştu.Şehirli giyimli başka bir hanım teyze geldi.Kaldır bunları buradan ,burası oturma yeri dedi.biraz sertçe söyledi.köylü teyzem ikiletmeden kaldırdı kenara koydu...ama banklar torbadakilerden dolayı ıslanmıştı.şehirli hanım teyze yine sertçe “gördün mü” dedi..öteki teyzem ikiletmeden koynunda beyaz kenarları işlbenmiş,muntazam katlanmış bir yazmayı çıkardı,(belli ki yedek başörtüsü idi)silmeye başladı..tertemiz etti…lafa girdim teyzeciğim torbandakiler nedir dedim.. Balgat 100 yıl semtindeki pazara gidiyormuş.dağlardan toplamış ..satacakmış..hindiba ,hardal ve diğer yeşillikler..şehirli hanıma sertçe bakış fırlattım..anladı..ama falan demeye kalktı..sende haklısın ama biraz sert oldu demeye getiren bir cevap verdim.
Sonra teyzeme sordum,bunları satarsan kaç para tutar dedim..maksadım 40-50 lira dediğinde hepsini alıyorum demekti doğrudan söyleyemedim kalabalık idi ve rencide olabilirdi..teyzem öteki hanıma söyleyemediğini bana söyledi..ya oğlum sana hesap mı vereceğim dedi.sustum kaldım..herkesin içinde diyemedim ben onları almak istiyorum..aynı otobüse bindik..yanına oturdum..yolda cesaretimi topladım..bak hanım teyze benim sormamın sebebi o torbayı satın almaktı..sen bana kızdın fırça attın dedim..biraz mahcup ve safça “sana kızmadım,çok yorulmuştum ,bunları toplamak için hep eğilip kalktım ,onun için ” dedi..anlattı ben yıllardır bu işi yaparım ,bir oğlum var 42 yaşına geldi…altı aylık iken kör oldu..ona bakıyorum dul kadınım..ne yapayım dedi..üstelik psikolojik olarak da hasta imiş.geçen hafta ilaç içimiş.komşular ambulans çağırmış..oğlu ana beni neden kurtardın demiş..ne yapayım anayım ben dedi..hadi bana birazcık yeşillik sat dedim..ikinci küçük torbadan poşet çıkardı.doldurdu..torbası delik çıktı..ikinci bir kullanılmış poşet verdi..bende 20 TL verdim..o kadar korkmuştum ki 50 lira verirsem kızacak sandım..bu arada torbası otobüsün tabanını da ıslattı..bilet satana “sakın kızma ,gariban ekmek parası için dedim..
Pazarda ,durakta,yolda böyle hanım teyzeler,kardeşler her zaman var.başında beklediği örgü,yeşillik ,kuruluk ise her zaman sınırlıdır..azdır..içimden “ya şunların hepsini ben alayım ,boşuna beklemesin ,karda kışta yağmurda sıcakta diye içimden geçer..İki gün önce dünya kadınlar günü idi.işte bu kadının günü…bunun gibi gerçek emekçilerin günü..bu arada oğlunu anlatırken burnumun direği sızladı .gözlerim doldu..allak bullak oldum..Allaha şükürler ettim..Allahım bana bu insanlara yardım etmek için güç ver imkan ver diye yakardım..pazarda kendi mallarını satan ablalar ,kadınlar görür isek ismini bilmediğimiz hikayesini anlattığım bu teyze gibi fedakar,cefakar insanları hatırlayalım..
(ALINTI)
Sonra teyzeme sordum,bunları satarsan kaç para tutar dedim..maksadım 40-50 lira dediğinde hepsini alıyorum demekti doğrudan söyleyemedim kalabalık idi ve rencide olabilirdi..teyzem öteki hanıma söyleyemediğini bana söyledi..ya oğlum sana hesap mı vereceğim dedi.sustum kaldım..herkesin içinde diyemedim ben onları almak istiyorum..aynı otobüse bindik..yanına oturdum..yolda cesaretimi topladım..bak hanım teyze benim sormamın sebebi o torbayı satın almaktı..sen bana kızdın fırça attın dedim..biraz mahcup ve safça “sana kızmadım,çok yorulmuştum ,bunları toplamak için hep eğilip kalktım ,onun için ” dedi..anlattı ben yıllardır bu işi yaparım ,bir oğlum var 42 yaşına geldi…altı aylık iken kör oldu..ona bakıyorum dul kadınım..ne yapayım dedi..üstelik psikolojik olarak da hasta imiş.geçen hafta ilaç içimiş.komşular ambulans çağırmış..oğlu ana beni neden kurtardın demiş..ne yapayım anayım ben dedi..hadi bana birazcık yeşillik sat dedim..ikinci küçük torbadan poşet çıkardı.doldurdu..torbası delik çıktı..ikinci bir kullanılmış poşet verdi..bende 20 TL verdim..o kadar korkmuştum ki 50 lira verirsem kızacak sandım..bu arada torbası otobüsün tabanını da ıslattı..bilet satana “sakın kızma ,gariban ekmek parası için dedim..
Pazarda ,durakta,yolda böyle hanım teyzeler,kardeşler her zaman var.başında beklediği örgü,yeşillik ,kuruluk ise her zaman sınırlıdır..azdır..içimden “ya şunların hepsini ben alayım ,boşuna beklemesin ,karda kışta yağmurda sıcakta diye içimden geçer..İki gün önce dünya kadınlar günü idi.işte bu kadının günü…bunun gibi gerçek emekçilerin günü..bu arada oğlunu anlatırken burnumun direği sızladı .gözlerim doldu..allak bullak oldum..Allaha şükürler ettim..Allahım bana bu insanlara yardım etmek için güç ver imkan ver diye yakardım..pazarda kendi mallarını satan ablalar ,kadınlar görür isek ismini bilmediğimiz hikayesini anlattığım bu teyze gibi fedakar,cefakar insanları hatırlayalım..
(ALINTI)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder