MUMLARIN
ÖYKÜSÜ
Dört tane mum usul usul yanıyordu
.Ortalık öylesine sessizdi ki mumların
konuşmalarını duyulabiliyordunuz

Birinci
mum dedi ki :
"Ben
BARIŞ' ım !
Ama
kimse benim yanmama yardımcı olmuyor .
Sanırım
yakında söneceğim ."Alevi
hızla azaldı ve sonunda tamamen söndü ..
İkici
mum :
"Ben
VEFA' yım !
Ne
yazık ki artık vazgeçilmez değilim .Onun için bundan sonra yanıp durmamın bir
anlamı kalmadı "Sözlerini
tamamladığında esen hafif bir rüzgar onu söndürdü..
Sırası
geldiğinde üçüncü mum hüzünlü bir sesle
dedi ki :
"Ben
SEVGİ' yim !
Yanacak
gücüm kalmadı . İnsanlar beni unuttu , değerimi anlamıyorlar . En yakınlarını
sevmeyi bile unuttular ."
Ve daha fazla beklemeden sönüp
gitti ..
Ansızın ...
Odaya bir çocuk girdi ve 3 mumun da yanmadığını gördü ."Neden yanmıyorsunuz ? Sizin sonsuza kadar yanmanız gerekmiyor muydu ?"dedi ve ardından ağlamaya başladı ..
Ansızın ...
Odaya bir çocuk girdi ve 3 mumun da yanmadığını gördü ."Neden yanmıyorsunuz ? Sizin sonsuza kadar yanmanız gerekmiyor muydu ?"dedi ve ardından ağlamaya başladı ..
O
zaman dördüncü mum konuşmaya başladı :
"Korkma
ben yandığım sürece öteki mumları da yeniden yakabiliriz ,
Ben UMUT' um !"
Çocuk
parıldayan gözleriyle UMUT mumunu aldı ve öteki mumları birer birer yaktı
..UMUT ışığı yaşamımızdan hiç eksik olmamalı
..UMUT ışığı yaşamımızdan hiç eksik olmamalı
…
ki hepimiz onunla birlikte Vefa' yı , Barış' ı ve Sevgi' yi yaşatabilelim !!!
Gününüz
aydınlık olsun ...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder